Het moment wat ik vreesde kwam 2 keer voorbij in 8 dagen. Twee bewoners overleden. Op de een of andere manier verwacht ik toch elke keer weer dat ze de huiskamer binnen komen lopen. Het hoort erbij, dat weet ik. Maar 2 keer in 8 dagen is een beetje veel. Gelukkig heb ik fijne collega’s waar je dingen mee kan bespreken.
Het zal niet lang duren voordat de kamers weer bewoond zijn. Zo gaat dat. Nieuwe dingen in de vitrinekast bij de deur. Nieuwe naam. Iemand waar we voor gaan zorgen met hart en ziel. Iemand met zijn of haar unieke gebruiksaanwijzing die we moeten gaan ontcijferen. Dan zijn er weer 9 bewoners in plaats van 7.
Het komt goed.