Inmiddels ben ik al een paar maanden op stoom. School, werken, huiswerk. En over het algemeen geniet ik ervan. De eerlijkheid gebiedt me om te zeggen dat ik wel blij ben dat ik nu even 5 dagen vrij ben. Even geen wekker om half 5, even niet rond 6 uur me ertussen gooien op de A7.
Want het is allemaal wel intensief. Niet alleen lichamelijk maar zeker ook geestelijk. Want laten we eerlijk zijn ; het is prachtig dat er zorgcentra bestaan zoals degene waar ik werken mag. Maar niemand wil er wonen.
Ik denk vaak dat het de laatste halte voor de hemel is. Mensen die bij ons komen wonen blijven over het algemeen tot aan hun dood op de afdeling. En elke verandering zorgt voor een nieuwe chemie. Een nieuwe bewoner vraagt vaak weer een aanpassing van personeel maar zeker ook van de bewoners.
En dan school … Ik heb het geluk in een geweldige klas te zitten. Ik maakte me best zorgen of ik ertussen zou passen. Altijd een beetje een einzelgänger geweest en ik ben natuurlijk geen 20 meer. Of 30. Maar dat valt allemaal reuze meer. Lekker samen mekkeren over docenten, huiswerk.
Over roosters, collega’s en bewoners. En dan heb ik het nog niet eens over de dinsdagkroket. Over de lessen en de opdrachten kan ik kort zijn ; het is een chaos. En in die chaos moet je je eigen weg zien te vinden. Planning is zo belangrijk.
Wanneer moet welk verslag ingeleverd zijn ? En wat moet ik daarvoor doen ? Je moet vaak eerst uitzoeken wat ze nu bedoelen, ik in elk geval wel. ” Lever 2 bewijzen”. Huh ? Waarvan dan ? Blijkt dat ze bedoelen dat je aangeeft welk onderwerp je gekozen hebt. Nou zeg dat dan !
Kortom ; het gaat allemaal heel goed aan deze kant ! Ik hoop aan jullie kant ook !